ماینر Miner

ماینر چیست؟

مدارهای مجتمع با کاربرد خاص یا همان ASICها به طور خاص طراحی شده‌اند که فقط یک کار را انجام دهند؛ استخراج ارز دیجیتال با سرعت بالا و مصرف برق پایین. ای‌سیک‌ها در نتیجه توسعه و پیشرفت بلاک چین‌ها و افزایش سختی شبکه و به دنبال آن عدم سودآوری کارت‌های گرافیک برای استخراج برخی ارزها ایجاد شدند.

هر ارز دیجیتالی، الگوریتم رمزنگاری هش مخصوص خود را دارد و ماینرهای ای‌سیک‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند با استفاده از آن الگوریتم خاص کار استخراج را انجام دهند.

به عنوان مثال ماینرهای ای‌سیک بیت کوین به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند الگوریتم هش SHA-256 را محاسبه کنند. این بدان معناست که این دستگاه‌ها قادر خواهند بود که هر ارز دیگری مانند بیت کوین کش، که مبتنی بر الگوریتم مشابهی است را نیز استخراج کنند.

ماینرها یا دستگاه های ماینر در فرایند استخراج ارزهای دیجیتال مورداستفاده قرار می‌گیرند. استخراج ارزهای دیجیتال به توان پردازشی بسیار بالایی نیاز دارد و نقش ماینرها در شبکه، فراهم‌کردن این توان پردازشی است. استخراج‌کنندگان با دستگاه‌های ماینر خود در شبکه فعالیت کرده و در ازای قدرت پردازشی که در اختیار شبکه قرار می‌دهند، پاداش دریافت می‌کنند.

استخراج ارزهای دیجیتال

به تراکنش های ارزهای دیجیتال که در بسته های داده جمع می شوند، بلاک می گویند. پردازش به موقع این بلاک ها برای صحت انجام فرآیند تراکنش ضروری است و از آنجا که هیچ نهاد مرکزی وجود ندارد که بتواند همه  فرآیند پردازش را به درستی انجام دهد، کامپیوتر ها این مسئولیت را به عهده می گیرند. به این کار استخراج گفته می شود . ماینر ها کامیپوتر های خود را در اختیار شبکه قرار می دهند تا به پردازش و حاسبات شبکه کمک کنند و وقتی که یک بلاک داده به درستی ماین می شود و معیارهای الگوریتم و ریاضی مشخص می شود، ماینرها پاداشی از کوین ها و درصدی از کارمزد تراکنش بلاکی که پردازش کرده اند را دریافت کنند.

استخراج برای تایید تراکنش ها به کار می رود و موجب تولید کوین جدید می شود. پیش بینی می شود به مرور زمان حجم تراکنش ها به میزان قابل توجهی زیاد می شود. به همین دلیل باید انگیزه کافی برای استخراج کننده ها ایجاد شود تا بتوانند در فرآیند مورد نظر سهم خود را از تایید تراکنش ها دریافت کنند.

برای استخراج ارزهای دیجیتال می‌توان از این چهار سخت‌افزار استفاده کرد:

• پردازنده‌های مرکزی (CPU)
• پردازنده‌های گرافیکی یا همان کارت گرافیک (GPU)‌
• مدار مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر (FPGA)
• مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC)

استخر استخراج چیست؟

استخر استخراج (Mining Pool)، محلی مجازی است که جامعه‌ای از ماینرها هر کدام قدرت پردازشی دستگاه‌های خود را در آنجا با یکدیگر ادغام می‌کنند تا شانس خود را برای سودآوری در ماینینگ افزایش دهند. از آنجایی که رقابت بر سر حل کردن مسائل پیچیده ریاضی در شبکه بیت کوین بسیار زیاد است، ماینرها قدرت پردازشی خود را در استخر استخراج متمرکز می‌کنند.هر استخراج کننده به اندازه منبعی که در استخر ثبت کرده است پاداش دریافت خواهد کرد. به عنوان مثال هر چه منابع شما قدرتمند تر باشد توان بیشتری برای محاسبات یک بلاک می توانید داشته باشید. همین امر باعث می شود که عملیات محاسبات زود تر انجام شود و نتیجه آن مشخص می کند که شما چه مقدار پاداش بابت این موضوع دریافت کرده اید.

روش پرداخت سود ماینینگ توسط استخرهای استخراج می‌تواند متفاوت باشد. استخرهای استخراج بزرگ معمولاً از یکی از شیوه‌های زیر برای پرداخت به کاربران خود بهره می‌برند.

• پرداخت به ازای سهم
• پرداخت نسبی
• پرداخت مبتنی بر امتیاز
• پرداخت به ازای N سهم آخر

کیف پول دیجیتالی و قفل شدن

یک کیف پول نرم‌افزاری است که کلیدهای عمومی و خصوصی مرتبط با بلاک چین را در خود نگه می‌دارد. از این کلیدها برای ارسال و دریافت داده‌های دیجیتالی در بلاک چین و ردیابی مانده‌حساب ارزهای دیجیتالی استفاده می‌شود. اگر شما بخواهید بیت کوین یا هر ارز دیجیتالی دیگری را استفاده کنید حتماً به یک کیف پول دیجیتالی نیاز خواهید داشت.

این کیف پول‌ها چگونه عمل می‌کنند؟

کیف پول‌های ارزهای دیجیتالی معمولاً نرم‌افزارهایی هستند که کلیدهای عمومی و خصوصی شمارا در خود نگه‌داری می‌کنند و در واقع رابط میان شما و بلاک چین‌های مختلف هستند؛ از همین رو کاربر می‌تواند مقدار ارز موجود خود را برسی کند، پول ارسال یا دریافت کند و دیگر عملیات‌های مرتبط را با آن به انجام برساند. وقتی‌که فردی به شما بیت کوین یا هر نوع ارز دیجیتالی دیگر می‌فرستد درواقع مالکیت این ارزها را به کیف پول شما انتقال می‌دهد. به‌منظور ارسال ارز دیجیتال، کلیدهای خصوصی‌ای که در کیف پول شما ذخیره‌شده‌اند باید با آدرس‌های عمومی‌ای که به ارزهای شما مرتبط است همخوانی داشته باشند. در این میان هیچ‌گونه انتقال فیزیکی از ارزها صورت نمی‌پذیرد. تراکنش به‌صورت گزارشی از تراکنش بر روی بلاک چین انجام می‌شود و شما آن را در تغییر مانده‌حساب ارزهای دیجیتالی خود در کیف پولتان مشاهده می‌کنید.

دلیل اینکه کیف پول قفل یا مسدود می شود این است که هر باری با استفاده از پروکسی یا vpn های رایج وارد کیف پول خود می شویم یک آدرس یا موقعیت متفاوتی رو نشان می دهد مثلا یکبار ترکیه باردیگر انگلستان و… به همین دلیل بلاک چینی تصور می کند که ما یک ربات یا یک شخص دیگر هستیم و اقدام به مسدود کردم کیف پول میکند حالا برای رفع این مسدودیت باید حضورا مدارک شناسایی ارایه دهیم و چون امکان این فرایند برای ایرانیان نیست؛ با فعال کردن VPS و ست کردن آن در یک کشور (مثلا انگلستان) باعث می شود همیشه از یک موقعیت مکانی به کیف پول خود متصل شویم.

انواع کیف پول ارز دیجیتال

دو نوع کیف پول برای ذخیره رمزارزها وجود دارد:

1. کیف پول گرم: کیف پولی است که به اینترنت متصل و به راحتی در دسترس است. علی‌رغم تدابیر امنیتی پیشرفته، کیف پول گرم می‌تواند در برابر حملات هکری آسیب‌پذیر باشد.
2. کیف پول سرد: این کیف پول در حالت برون‌خط و آفلاین ذخیره می‌شود و در بازارهای اصلی به منظور ذخیره ایمن کریپتوکارنسی‌ها نظیر بیت کوین مورد استفاده قرار می‌گیرد. کیف پول سرد را نمی‌توان مورد سرقت آنلاین قرار داد، زیرا این کیف پول‌ها دائماً به اینترنت متصل نیستند. در نتیجه، در معاملات بخش اعظم ذخایر ارز دیجیتال را در کیف پول سرد نگه‌داری می‌کنند.

آدرس IP چیست؟

IP آدرس پروتکل اینترنتی است. این نشانی است که به تمام دستگاههای متصل به اینترنت در سراسر جهان اختصاص یافته است. آدرس IP هر کاربر منحصر به فرد است ، اما این آدرس IP ثابت نیست و باعث می شود هر زمان که دستگاهی از سرور اینترنت جدا شود ، تغییراتی ایجاد کند. هر زمان که به یک سرور اینترنتی وصل شود ، یک آدرس IP منحصر به فرد به یک دستگاه اختصاص می یابد. با استفاده از آدرس IP ، می توان با ردیابی موقعیت مکانی آن ، ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) و برخی از اطلاعات کاربر ، را شکار کرد.

۵ دلیل برتر که چرا افراد آدرس IP خود را پنهان می کنند :

• برای مخفی کردن موقعیت جغرافیایی آنها.
• جلوگیری از ردیابی وب.
• از گذاشتن ردپای دیجیتال خودداری کنید.
• دور زدن سایتهای مسدود شده

DNS چیست؟

به صورت مختصر DNS یا Domain Name System یک پروتکل شناخته شده در عرصه شبکه های کامپیوتری و اینترنت می باشد. کار DNS تبدیل نام دامنه هایی مانند Google.com یا Mizbanfa.net به یک IP مشخص می باشد. در یک تعریف کلی از DNS به منظور تبدیل نام دامنه به آدرس IP استفاده می شود و وظیفه ی اصلی آن برقراری ارتباط میان آدرس های IP، نام سیستم کاربران و وب سایت ها و حوزه های مربوطه می باشد.

تغییر DNS برای عبور از فیلتر

در کشور ما درخواست‌های کاربران برای بازدید از یک وب سایت، ابتدا به ISP، سپس به NSP (شرکت ارتباطات زیرساخت) و پس از آن به دی ان اس گوگل (یا سرویس‌های مشابه) فرستاده می‌شود. اما می‌توان با تغییر تنظیمات DNS server مستقیما از دی ان اس گوگل استفاده کرد. بدین ترتیب ممکن است بتوانید به برخی از وب سایت‌های فیلتر شده دسترسی یابید. اما این تنظیمات DNS ممکن است تنها توسط خود ISP امکان پذیر باشد و خود شما قادر به انجام آن نباشید. همچنین احتمالا سرعت اینترنت شما به دلیل عدم استفاده از کش ISP و نیز دور بودن سرورهای گوگل کاهش خواهد یافت.

حتما تا به حال متوجه شده‌اید که گاهی پس از وارد کردن آدرس یک وب سایت مسدود، به وب سایتی خاص (مثلا پیوندها) وارد می‌شوید. این یکی از ساده‌ترین روش‌های فیلتر کردن وب سایت‌ها است. در این روش، دی ان اس در قبال دریافت آدرس برخی وب سایت‌ها (مثلا Facebook.com)، به جای آدرس آی پی متناظر با آن، آدرس آی پی وب سایت پیوندها را برمی‌گرداند. اینجاست که تغییر DNS برای عبور از فیلتر مطرح می‌شود.

جهت تهیه و تنظیم VPS VPN با ip ثابت روی مودم یا دستگاه خود با ما درتباط باشید