تفاوت هدست، هدفون، هندزفری و ایرفون چیست؟

هدفون

هدفون یا Headphone از دو بلندگوی متصل شده به هم توسط یک سیم تشکیل شده است، توانایی انتقال صوت را ممکن می کند. این دستگاه ها سیگنال های الکتریکی تولیدشده توسط تلفن همراه یا هر دستگاه دیگری را به صدا تبدیل می کنند و کاربران استفاده کننده از هدفون را قادر به شنیدن آن صدا می کنند. هدفون ها با نام های دیگری مانند ایراسپیکرز (EarSpeakers) و ایرفونز (EarPhones) نیز شناخته می شوند.

در حالت کلی، هدفون سرشاخه ای است که در زیر آن سه محصول دیگر این حوزه یعنی هندزفری، هدست و ایرفون قرار می گیرند. به عبارت دیگر، هندزفری، هدست یا ایرفون، هدفونی هستند با ویژگی های منحصربه فرد خود.

انواع مختلف هدفون

از لحاظ ظاهر کلی، هدفون ها به سه دسته تقسیم می شوند: هدفون های داخل گوشی (in-ear)، هدفون های روگوشی (on-ear) و هدفون های دورگوشی (over-ear).

هدفون های داخل گوشی

این هدفون ها داخل لاله گوشی قرار می گیرند و دو دسته هستند: هدفون های داخل گوشی که بیرون سوراخ گوش قرار می گیرند که فاقد پلاستیک در بلندگوهای خود هستند و به دیواره های گوش نمی چسبند و در تصویر بالا در سمت چپ قرار دارند و هدفون های داخل گوشی که داخل سوراخ گوش قرار می گیرند و در تصویر بالا در سمت راست قرار دارند. دسته اول برای آن دسته از افراد علاقمند به استفاده از هدفون مناسب است که با وجود علاقمندی به استفاده از هدفون داخل گوش، به خاطر کوچک بودن سوراخ گوش، نمی توانند از هدفون های داخل گوشی قرارگرفته در داخل سوراخ گوش استفاده کنند.

عیبی که این دسته از هدفون ها دارند این است که صدای پخش شده از بلندگوهای هدفون، به سادگی در محیط بیرون پخش می شود. این حالت “نشت صدا” نامیده شده و باعث می شود مقداری از صدای پخش شده، به محیط بیرون نشت کند.

در اغلب حالات، به خاطر جبران صدای نشت شده به محیط بیرون، کاربر مجبور به بالابردن صدای تلفن همراه یا دستگاه پخش کننده صدا تا ۲ برابر مقدار می شود.

اگر به دنبال هدفونی هستید که با لاستیک های نرمی که در دور بلندگوهای شان دارند سبب چفت شدن آن ها در گوش شما می شوند، باید دور هدفون های داخل گوشی که بیرون سوراخ گوش قرار می گیرند را خط بکشید. لازم به ذکر است که عده ای به این دسته از هدفون های داخل گوشی، ایربادز هم می گویند.

دسته دوم هدفون های داخل گوشی که در داخل سوراخ گوش قرار می گیرند، دارای لاستیک هایی به نام نویز کنسلر (noise-canceler) یا ایرتیپ هستند. این ایرتیپ ها باعث می شوند گوشی هدفون به خوبی در داخل سوراخ گوش جا شود و خود به خود از آن جا خارج نشود. علاوه بر افزایش راحتی استفاده، ایرتیپ ها باعث می شوند نشت صدا به حداقل خود برسد. با استفاده از این هدفون ها، می توانید ورود صداهای مزاحم محیطی به گوش تان را به حداقل برسانید.

دسته اول هدفون های داخل گوشی بهترند یا دسته دوم؟

دیدگاهی که اغلب مردم در مورد دسته دوم هدفون های داخل گوشی دارند، این است که این هدفون ها به خاطر نزدیک بودن به گوش، می توانند برای پرده گوش و سیستم شنوایی انسان مضر باشند؛ اما برای رد این دیدگاه، باید بلندی صدا را ذکر کنیم.

در حین استفاده از هدفون های داخل گوشی دسته اول، به خاطر نشتی صدایی که اتفاق می افتد، اغلب افراد صدا را تا اندازه ۲ برابر افزایش می دهند تا این نشتی را جبران کنند. اگر این بلندی صدا را با نزدیک بودن هدفون های دسته دوم به گوش مقایسه کنیم، به این نتیجه می رسیم که از لحاظ آسیب زدن به گوش، این دو دسته عملا تفاوت چندانی با هم ندارند.

فرق بین هدفون هدست و هندزفری

هدفون های روگوشی

این دسته از هدفون ها از گیره یا دسته ای با خاصیت فنری برای اتصال دو بلندگو به هم استفاده می کنند. این بلندگو ها سخت افزاری هستند که باعث شنیده شدن صدا توسط گوش انسان می شوند. این هدفون ها، روی سر قرار می گیرند و بلندگوهای آن ها نیز روی لاله گوش واقع می شوند.

اگر دنبال حذف صددرصدی صدای محیط با استفاده از این هدفون ها هستید، سراغ هدفون های اشتباهی آمده اید. در اکثر مواقع، حتی صدای موسیقی در حال پخش، به محیط بیرون نشت پیدا می کند. به دلیل اینکه این هدفون ها به طور کامل گوش را احاطه نمی کنند، می توانند برای استفاده طولانی مدت از آن ها، لاله گوش کاربر را دچار ناراحتی کنند.

هدفون های دورگوشی

این هدفون ها، نسخه بزرگتر هدفون های روگوشی هستند و می توانند با بالشتک های بزرگی که دارند، به طور کامل گوش و لاله گوش را احاطه کنند و از نشت صدا به بیرون و ورود صدا بیرون به داخل گوش خودداری کنند.

هدفون های گیمینگ، از این نوع هدفون ها هستند و از ایزوله کردن صدا نهایت استفاده را می کنند. اگر بخواهیم هدفون های داخل گوشی را با هدفون های روگوشی یا دورگوشی از لحاظ کاربرد مقایسه کنیم، باید بگوییم که هدفون های داخل گوشی برای افرادی که از عینک استفاده می کنند یا خانم های دارای حجاب و یا افرادی که کلای به سر دارند، مناسب تر هستند.

هدست

هدست ها در واقع هدفون هایی هستند که قابلیت مکالمه دارند. به عبارت دیگر، هدست ها هدفون هایی هستند که دارای میکروفون هستند و کاربر را به برقراری تماس با آن ها ممکن می کنند. این محصولات بیشتر در مراکز مخابراتی، کلاس های آموزشی و چت های گروهی مورد استفاده قرار می گیرند.

هدفون گیمینگی که دارای میکروفون است و کاربر را به برقراری ارتباط با هم تیمی هایش ممکن می کند، در بین هدست ها قرار می گیرد.

هدست

هدست ها در دو نوع کلی طبقه بندی می شوند :

نوع اول (تک گوشی) که گوشی آن فقط بر روی یک گوش قرار می گیرد و گوش دیگر آزاد است. این مدل درجاهایی استفاده می شود که نیاز به درگیر بودن همزمان دو گوش نیست، همچنین امکانی را فراهم می کنند تا با گوش دیگر خود که درگیر نیست صدای محیط را کاملاً بشنویم و با آن در تعامل باشیم. مدل هایی که دارای تگ گوشی هستند با سیگنال های آنالوگ کار می کنند چون اساساً برای شنیدن موسیقی طراحی نشده اند.

نوع دوم (کامل) که هر دو گوش را پوشش می دهند و برای مراکز پاسخگویی تلفنی که نیاز به تمرکز بر روی مکالمه رادارند و از شلوغی صدای محیط می خواهند به دور باشند مناسب می باشد البته این مدل به دلیل پشتیبانی از صدای استریو،برای گوش کردن به موسیقی و فایل های استریو هم مناسب می باشد.

هدست دو گوش و تک گوش

هندزفری

هندزفری یا Hands-Free در حالت کلی صفتی برای توصیف ابزارهایی است که بدون دخالت دست ها، به انجام کار می پردازند و نیازهای کاربران را برطرف می کنند. هندزفری های معمول که با آن ها به گوشی دادن موسیقی می پردازیم نیز از این قاعده مستثنا نیستند و کارایی خود را بدون دخالت دست، به کاربر عرضه می کنند.

البته باید به خاطر داشته باشید که عبارت هندزفری به معنای کامل عدم استفاده از دست ها برای انجام کارها نمی باشد. به عنوان مثال، هندزفری های استفاده شده در تلفن های همراه را در نظر بگیرید. به دلیل اینکه این تجهیزات با دستورات صوتی هم می توانند وظایف خود را انجام دهند، هندزفری یا ابزار بدون دخالت دست در آن، نامیده می شوند.

هندزفری را نیز اگر بخواهیم مشابه سازی کنیم می توان آن را به هدست شبیه دانست. هندزفری در حقیقت نوعی هدست است که برای موبایل و پخش کننده های صدا مناسب است و با استفاده از آن دیگر نیازی به در دست گرفتن گوشی در هنگام رانندگی یا ورزش نیست و در ضمن به کمک آن، امواج مضر گوشی به فرد آسیب نمی رساند.درعین حال کلیدهای کنترلی مربوط به گوشی موبایل مانند پاسخ دادن تماس، رد کردن تماس و … را دارا است. هندزفری ها در دو نوع سیم دار و بی سیم (بلوتوثی) وجود دارند.

راهنمای خرید هندزفری

البته لازم به توضیح است که هندزفری ها در شکل های متفاوتی طراحی می شوند یا به صورت هدست و یا به صورت ایرفون هستند. ولی عموماً به خاطر کوچکی، سبکی و پرتابل بودن، به صورت تک گوش با دکمه های کنترلی بر روی خود گوشی طراحی می شوند.

این وسیله برخلاف هدست و هدفون از بخشی که روی سر قرار بگیرد تشکیل نشده و گوشی های آن به اندازه ای کوچک هستند که کاملاً داخل گوش قرار می گیرند و به دلیل سادگی حمل و کوچک بودن برای استفاده روزانه همه ی افراد مناسب می باشد و مانند هدست علاوه بر گوشی،میکروفون هم دارد ولی میکرفون آن به اندازه ی هدست که به طور تخصصی برای مرکز تماس طراحی شده قوی نیست ولی برای استفاده ی روزانه ی همه ی افراد مناسب می باشد.

یک تفاوت اصلی دیگر بین هندزفری با هدست این است که هندزفری کاملاً داخل گوش قرار می گیرد و استفاده ی طولانی مدت از آن احتمال آسیب به گوش را زیاد می کند ولی گوشی های هدست اطراف گوش را می پوشانند و از این سو آسیبی به گوش وارد نمی شود.

هندزفری زیبا و خوشگل جدید

ایرفون

ایرفون را می توان محصولی با کارایی هدفون نام برد. ایرفون بیشتر برای موبایل، دستگاه پخش موسیقی MP3 و موارد مشابه نام برد. اتصال این محصولات از طریق سیم و بلوتوث است و به دلیل وزن سبک کابرد بسیار زیادی دارد. برخی از ایرفون ها دارای میکروفون بوده و در نتیجه قابلیت مکالمه دارند و برخی این قابلیت را ندارند. ایرفون ها در داخل گوش کاربر جای میگیرند و اصطلاحا in-ear هستند.

نکات کلیدی در خرید (هدفون، هدست، ایرفون، هندزفری)

طراحی : یک از فاکتورهای بسیار مهم در هنگام خرید هدست و یا هدفون نحوه طراحی آن می باشد که در طولانی مدت باعث می شود کاربر احساس راحتی بیشتری بکند همچنین طراحی مناسب و به روز باعث می شود که کمترین آسیب به شنوایی کاربر وارد شود.

نحوه اتصال : هدست ها و هدفون ها ازنظر نوع اتصال به دو گروه باسیم و بی سیم تقسیم می شوند. در نوع باسیم معمولاً هدست ها توسط رابط تلفنی RJ9 و یا جک 2.5 و ۳.۵ میلی متری و یا USB به منبع صوتی متصل می شوند. هدست های بی سیم معمولاً از فناوری بلوتوث برای اتصال به منبع صدا استفاده می کنند. اما اگر از وجود سیم ها و گره خوردن آن ها احساس نارضایتی می کنید، هدفون های بی سیم مخصوصاً مدل هایی که رابط بلوتوث دارند انتخاب بهتری هستند.

عمر باتری : هدست ها و هندزفری های بلوتوثی ناچار به استفاده از باطری هستند و هرچقدر این باطری قوی تر باشد و بتواند ساعات مکالمه و استندبای بالاتری را ارائه می دهد و موجبات رضایت بیشتری را برای کاربر فراهم می کند.

امپدانس : نشان می دهد که هدست برای استفاده با کدام دستگاه ها مناسب است. هدست هایی که دارای امپدانس پایین هستند برای کار کردن با گوشی، پلیر یا سایر دستگاه های قابل حمل که توان خروجی محدودی دارند مناسب تر هستند. درحالی که امپدانس بالا به معنی نیاز به آمپلی فایر برای بهره بردن از تمام توان هدفون و یا هدست است. لذا این هدفون ها در کارهای حرفه ای مناسب تر هستند.

Noise Cancelling : در این فناوری، به کمک میکروفون های فعال موجود در هدست،صداهای محیط تحلیل شده و نویز با فرکانس مخالف تولید می شود تا با خنثی کردن اثر صداهای بیرونی آرامش و سکوت بیشتری در اختیار شنونده قرار بگیرد. البته این فناوری قادر به دفع صداهایی که تغییرات زیادی دارند نیست اما اگر در محیط شلوغی هستید که صداهای تکراری و یکسانی دارد، این نوع هدست ها انتخاب مناسبی هستند.

برد بلوتوث : در هدست های بلوتوث مانند دیگر لوازم وایرلس،مسافتی وجود دارد که در محدوده آن شما قادرید با موبایل یا پخش کننده دیجیتالی خود ارتباط برقرار کنید.در هدست های بلوتوثی جدیدتر این مسافت بیشتر شده و به 20 الی 30 متر هم رسیده است.